Er bestaan hele verhandelingen, wetenschappelijke bevindingen en onderzoeksresultaten over de meetbaarheid van stress. Daar wil ik op dit moment niet aan refereren omdat dit volgens mij afleidt van het probleem dat mensen, die dit lezen en ‘tools’ willen, ervaren.
Stress is echter ook simpelweg de beleving van de persoon in kwestie, of het nu meetbaar is of niet: de persoon ervaart stress als een druk.
De cruciale vraag is: “Hoe kom ik er vanaf?”
Ik heb gemerkt dat als je eenvoudig werkt aan dit gegeven, er spoedig stress-verminderingsbeleving optreedt.
Pak pen en papier en schrijf op wat er het eerst bij je naar boven komt bij de volgende vragen, die je in chronologische volgorde afwerkt.
Probeer zo kort mogelijk te formuleren. Achtergrondinformatie hierbij is, dat volgens mij de grootste problemen zowel individueel als in wereldformaat, in drie zinnen zijn weer te geven. Sterker nog: in drie woorden.
1. Ga zitten op een stoel waar je je prettig in voelt.
2. Laat je gedachten rustig gaan naar het moment waarop je voor het eerst stress ervaren hebt.
3. Focus je vervolgens op het fysieke gevoel daarbij: waar zit dat gevoel?
Bij de één is dat een gevoel of de keel dichtgeknepen wordt, de ander krijgt een gevoel of er iets tegen de borst stuit, een derde kan bijvoorbeeld een vervelend onderbuikgevoel krijgen en zo zijn er nog meer ‘trigger points’.
4. Kijk naar jezelf, probeer jezelf te observeren en vat dit gevoel in drie zinnen/ woorden samen.
5. Schrijf op wat je reactie indertijd was op het moment dat je stress ervaarde.
6. Bedenk drie andere reacties die je minder stress bezorgd zouden hebben.
7. Speel in gedachten die drie reacties af en voel wat je fysiek ervaart. De negatieve ‘trigger point’ is ook de plek in je lichaam waar zich een stromend gevoel voordoet als iets juist goed voor je is.
Het is mijn ervaring dat mensen deze beantwoording van vragen in het begin vaak moeilijk vinden om alleen te doen: gedachten dwalen af, er wordt veel meer bijgehaald dan strikt noodzakelijk of men kan niet meteen drie nieuwe opties bedenken. Het is dan handig om het met je partner, een vriend of vriendin te bespreken (die dan schrijft).
Je kan ook een verkort traject aangaan bij mij. In het stressverminderingstraject komen we snel tot de kern van de zaak en daarmee tot een oplossing, want dat is wat er mag gebeuren: de stress mag oplossen door er gewoonweg wat anders tegenover te zetten.
Het lijkt haast te mooi om waar te zijn maar het is bewezen dat dit werkt.
Het enige dat nodig is: de hersenen en daarmee ook het gevoel ‘recetten’.
In het kader van: alles wat je aandacht geeft groeit is het belangrijk datgene aandacht te geven wat een vrij en sprankelend gevoel geeft.
Input is output.
Het volgende stukje schrijf ik ter illustratie.
Als je een groep mensen zou opsplitsen in twee groepen en de ene groep de instructie mee zou geven om een half uur aan de meest prettige gebeurtenis van hun leven te denken en de andere groep de instructie om aan het meest verschrikkelijke te denken wat hen ooit is overkomen zul je wel weten wat het eindresultaat is….
De groep die aan het prettige gedacht heeft straalt energie uit en heeft een sterke spierspanning.
De andere groep is moe en heeft weinig spierspanning.
Wat is er nu nodig om te komen tot stressvermindering?
Eerst de analyse zoals boven beschreven in zeven stappen en ten tweede drie maal daags vijf minuten gaan zitten in een rustige omgeving en bedenken hoe je zaken prettiger zou kunnen maken voor jezelf.
Dit prettig maken voor jezelf mag altijd voldoen aan de OER-criteria. Open, Eerlijk en Respectvol naar jezelf en de ander. Zorg eerst voor jezelf maar doe de ander niet tekort. Let in je woordkeus ook op het gevoel in je lichaam. Probeer zo zuiver mogelijk te zijn in je bewoordingen.
Voorbeeld.
Het kan zijn dat je een collega hebt, die fysiek en mentaal veel ruimte inneemt, altijd het laatste woord wil hebben, voor jou beslist in het teamoverleg en werkzaamheden op je bord schuift die bij hem/ haar behoren.
Je krijgt buikpijn/ kloppend hart/ dichtgeknepen keel als je de persoon ziet en zeker als je naast de persoon zit in een overleg.
Je hebt jezelf aangeleerd om maar niets te zeggen want: “anders komt er nog meer heisa en je collega is zo goed van de tongriem gesneden dat hij/ zij altijd het laatste woord zal hebben en jij er als een verslagen hond bij zal zitten”.
De buikpijn neemt zulke vormen aan, dat je er wat mee wil doen! Want: “slikken is stikken” zeg ik altijd maar.
Je kan deze situatie drie keer uitspelen voor jezelf met Respect voor jezelf en de ander en toch zeggen wat je wilt zeggen (dit is je ruimte innemen).
Het is belangrijk dat je hier een ander bij hebt, die let op hoe jij reageert en of je in je kracht zit. Zoals bij het voorbeeld hierboven van de mensen die aan het meest prettige in hun leven moesten denken, zal ook jij uitstralen wat bij je past als je de juiste woorden zegt. Dit is een stukje dat moeilijk is om zelf te doen. Ik werk hier vaak met video, stukje opnemen, kijken, reflecteren en opnieuw tot het voor de persoon in kwestie voelt als goed. Vaak is ook hier al drie keer drie minuten genoeg om duidelijkheid te geven.
Na 6 weken aandacht geven, zal er een wezenlijke verandering hebben plaatsgevonden mits je ook werkelijk iedere dag vijftien minuten oefent en dan ook verdeeld in drie maal daags vijf minuten.
Geen dag overslaan. Na 40 dagen (cruciaal voor verandering) zal je merken dat ook op andere momenten je hersenen werken in termen van mogelijkheden in plaats van beperkingen.
Advies?
Start vandaag nog met het verminderen van je stress, het is goed voor jezelf en voor de wereld om meer in je eigen energie te zijn.